Raz do roku…

No właśnie. Są tacy, co okres przedświąteczny uznają za jawny pokaz ludzkiego zbydlęcenia…
To ściganie się w sklepach, to zabijanie ton ryb, te walki o lepszą choinkę na zabłoconym po kostki placyku przed blokiem.
Tak, to wszystko cześć naszych Świąt. Taka świecka bardziej tradycja.
W sumie przyłączam się zawsze do chóru zniecierpliwionych staniem w korkach.

Jednak z drugiej strony sobie pomyślałem… co mi to przeszkadza?

Ja nie chodzę do tych sklepów, choinki nie kupuje, karpi nie zabijam, bo kupuje martwe, a to że trochę postoję w korkach w okolicach jakiegoś marketu..!? No i co!?
Takie to straszne przez 3-5 dni w roku. Przesada!

Ja lubię Święta!
Uwielbiam wręcz.

Zresztą one są bardzo podobne do fotografowania. Rzecz dzieję się kilka chwil w sumie (sesja), ma swój klimat (stylizację) i przybranie (wizaż), a nawet są tam modele i asystenci (rodzina). No i są dzieciaki (aparaciki małe)!
Cóż więcej trzeba…?

Jedynie zwinięte w szeleszczący celofan pudełko Ilforda czy innego Trix’a leżące pod choinką. Zimne jeszcze, bo żona wie, że w lodówce powinno być więc przed samym barszczem wyjmuje zakamuflowane gdzieś miedzy sałatkami i galaretą, wpychając między dolne konary drzewka.

Potem trwa ta cała sesja. Aż do zakończenia już bez gości, z dzieciakami “zaśniętymi” na kanapach w otoczeniu zabawek.

Pozostaje jednak zawsze ta mała igiełka. Co wyjdzie z tego filmu? Czy tak jak zakończenie przytoczonej kolędy:

:)

Jutro może nie być czasu więc trzymajcie się ciepło i niech każdy z Was dotknie bliskiej osoby w te Święta jak dotyka się noworodka po miękkiej pomarszczonej skórze. Jak dotyka się fiszkę przy wkładaniu do kasety :)

PS
Tekst pastorałki pochodzi z koncertu pt.: “Kolędy w Teatrze Stu” w wykonaniu Andrzeja Zauchy, Alicji Majewskiej i Haliny Frąckowiak do muzyki Włodzimierza Korcza (polecam!).