To, co najważniejsze….?

Bardzo ciekawą rozmowę przeprowadziła ze mną Moja Wizażystka. Oficjalnie jakoś to brzmi… ale i temat okazał się istotny.

Moja Wizażystka lubi mnie zaskoczyć… oto bowiem zadaje mi pytanie i czeka aż odpowiem.
Nie wiem czy wiecie, ale w obecnych czasach u 90% ludzi występuje zjawisko, które ja roboczo nazywam: “bo u mnie…”.
Polega ono na tym w skrócie, że ktoś zadaje Ci pytanie i nawet nie czekając na odpowiedź (ust nie zdążysz otworzyć) sam mówi: “Bo u mnie to…..” i następuje tyrada w temacie, o który było pytanie. Potem temat się rozwadnia i tak naprawdę rozmówca nie daje Ci żadnej szansy na odpowiedź. Bo go to gówno obchodzi. Zauważam, że to staje się normą…
Moja Wizażystka zaskoczyła mnie więc, bo zadała pytanie i czekała w ciszy… dobrych parę minut.

A brzmiało ono:
– Co w fotografii jest dla Ciebie najważniejsze?

Szelma jedna, no! Naszło ją jakoś i starego lisa w kąt szopy zagnała. No bo jak odpowiedzieć na to pytanie…?! Zwłaszcza, że ja sobie to pytanie zadaje już dobre parę lat…

Fotografia to etapy.
Pomysł. Środki. Przygotowanie. Realizacja. Efekt. Obróbka.

– Bo ja uważam…
Po kilku dobrych chwilach zaczęła Moja Wizażystka przerywając moje milczenie skryte za głupią miną.
– …że Ty nie czekasz na efekt końcowy, nie chłoniesz swego dzieła, nie pochłania Cię oczekiwanie na zachwyty nad efektem końcowym.
Twarz mi się wydłużyła, a ona podsumowała.
– Ty napawasz się chwilą robienia zdjęcia. Całym tym anturażem, który towarzyszy wykonywanej fotografii. Misterium.

No i łyk kawy utkwił mi w przełyku.

To ja się męczę tyle lat nad rozwiązaniem tajemnicy spełnienia się fotograficznego, a Moja Wizażystka wali mi prosto w oczy, o co biega. Tak po prostu przy jakiejś tam latte macchiato i espresso.

Ech…
Pewnie dla każdego czym innym jest treść żołądkowa fotografii. Gdzieś indziej są trzewia i serce tego zjawiska. Ale warto czasami, by sobie uświadomić gdzie dokładnie… są rzeczy najważniejsze w życiu.
Warto…

Dla Napoleona to było Waterloo