Art jest wszędzie?

Nawet gdybym chciał, to dyrekcja Gdańskiej Galerii Fotografii nie daje mi szans uwierzyć, że fotografia w Gdańsku ma szansę. Kolejny wernisaż upewnia mnie, że różnice między moim postrzeganiem fotografii jako sztuki, a widzeniem tejże przez kuratorów i zarządzających galerią są biegunowo różne.

Oto dostaję zaproszenie na wernisaż prac Dominiki Jarzębowskiej. Opis projektu wraz z przykładowymi zdjęciami zamieszcza także ŚO. Tekst, jak to zwykle bywa, w sposób rozwlekły i niesłychanie naszpikowany artystycznym językiem krytyki wyjaśnia mi to, co warte jest zobaczenia na wystawie. Poczytajcie sobie, a ja pozwolę sobie streścić to klasycznym motywem widzianym na wszystkich słupach w turystycznych miejscach każdego miasta:

“Byłem tutaj – Tony Halik” :)

Bo moim zdaniem, to jest wszystko, co można powiedzieć o tych fotografiach. Jeśli wynosimy do rangi sztuki takie pstryki, to naprawdę skończyła się jakaś epoka. Nie wiem sam już jaka, ale niewątpliwie coś odeszło. W tekście najbardziej zdumiał mnie fragment o tym, że obecność autorki na zdjęciach nadaje bohaterom ludzki wymiar. Bosz. A oni mają jakiś boski wymiar?

I na deser creme de la creme – cyt.: “Wystawa “Bezcenne” w Gdańskiej Galerii Fotografii wpisuje się w (…)  perspektywę, gdzie fotografia jako obiekt jest nośnikiem pamięci i narzędziem własnej kreacji.”

Mam wrażenie, że galerie stały się miejscem prezentowania prac zamkniętego grona osób – klan nowoczesnych artystów i kuratorów z danego miasta. Może i bym to przełknął, choć wiedząc że to publiczna kasa, to mnie jakoś razi. Co innego prywatne galerie. Nic mi do tego. Ale tak sobie myślę, że nawet siląc się na zrozumienie konieczności pokazywania tego typu “prac”, nadal pozostaje w nas estetyka. Zarówno w warstwie samego przekazu, jak i pokazu.

Oto proszę bardzo dokładnie ten sam pomysł, ale JAK WYKONANY !!!! Jaki zamysł i realizacja!  Można zrobić z tego coś wartościowego? Można. Ale trzeba mieć talent, a nie aparat wyłącznie.
I może gdyby coś tak zrobionego zawisło w dotowanym przez Marszałka Województwa miejscu (takim jest GGF) to bym sam skrzyknął ekipę na wernisaż. A tak… podciągamy coś nieudolnie zrobionego i nieudolnie pokazanego do rangi sztuki.

Ech gdzie są aspiracje do zrealizowania wystawy w stylu Diane Arbus w NY, gdzie na jej setkę zdjęć przyszło w ciągu kilku tygodni ponad 200 tys osób… :)