Tylko fotografia?

Wielu z nas narzeka, że zdjęcia nasze i nasze prace, w które sami wierzymy nie trafiają nigdzie i nikt się nimi nie interesuje. Bolejemy nad rynkiem sztuki w Polsce, nad marnym losem artystów i pseudo-artystów, którzy z szybkością D3s generują kolejne pliki i zapychają swoje katy wspaniałymi dziełami fotograficznymi. Te nigdy nie wychodzą poza ekran monitora.

Jest tez grupa artystów, którzy wola obrazić się na wszystkich: kuratorów, organizatorów festiwali, krytyków, ale nie ruszą dupska i nie zrobią kroku w ich kierunku. Często bowiem czekamy aż nas ktoś z tego Internetowego szamba wyciągnie. Czasami się zdarza tak, że faktycznie ruch jest z drugiej strony, ale zazwyczaj to jednak my – fotografowie – powinniśmy wykonać pierwszy krok. Przecież już wszyscy wiemy, że nie tylko umiejętności i nasza fotografia decyduje o tym, czy nas się dostrzeże. Mamy z tym problem w Polsce. Mamy zakodowana w genetycznym układzie scalonym taka małą informację, że ja Polak jestem kiepski i lepiej się nie wychylać. Zaściankowość sączy się do naszego mózgu jak adrenalina podczas sprawdzania biletów w tramwaju. Żałosne.

A tymczasem, czasem wystarczy wykonać niewielką pracę, by nasze fotografie, a właściwie to jak je zaprezentujemy zaciekawiły kogoś. Oto kilka przykładów:

Nijaki Noah Webb, fotograf, wymyślił sobie taka oto promocję swoich zdjęć:

 

Proste prawda. Niewielkie środki, estetyczne i z pomysłem.

Duet Raina+Wilson od razu uderzyli w nowoczesność i wiat cyfrowy i wygenerowali takie oto matriały promocyjne swoich zdjeć:

Banalne do bólu, ale czy czasami nie stateczniejsze niż rzucone na stół odbitki na barycie? :) A na dodatek wysłać to można w małej kopercie bez obawy, że się pogniecie :) Ja wiem, wiem… nie ma to jak dotyk barytu !:) Tia….

Jeśli ma się trochę więcej czasu i pieniędzy można iść w stronę “klasycznego” folio w nieklasycznym ujęciu. Zacznijmy od wykorzystania starego pomysły winnego. Clark Vandergrift skończył swój cykl pt. “Tree People” i zastanawiał się jak go sprzedać. Najprostsze skojarzenia są czasami najbardziej estetyczne:

A przecież wielu z nas ma w domu puste skrzyneczki po winie, które zona kupiła na imieniny :)

Jeśli natomiast, poza skrzynkami mamy w domu np. jeszcze wiertarkę, to możemy zaszaleć tak, jak uczynił to Chris Crisman i ręcznie wykonać swoje folio:

Czyż to nie piękne…? I w dodatku zrobiliśmy to sami :)

Jednak nic tak nie przemawia do potencjalnego kupca lub wydawcy, jak zwrócicie się do niego osobiście. Z jakimś osobistym przekazem, tak aby odczuł, że to folio wysłaliście specjalnie do niego, a nie do setki innych osób. Dobrym sposobem jest metoda (skąd inąd swojaka) Josh’a Kochanka. Pod płaszczykiem prywatności, można naprawdę pieknie się skomercjalizować :)

Nie będę ukrywał, że też trochę zaszalałem ostatnio i zdecydowałem się zbudować własne zasoby promo :)

Zacząłem od porządnej, unikalnej i rzadko spotykanej u nas nadal wizytówki w technice letter press. Wszystkim ją polecam! Powoli idę dalej, a efektem końcowym ma być spójne, przemyślane i wyjątkowe portfolio. Warto. Może lepiej wydać 2000zł na coś takiego niż kolejny aparat… :)