Precyzja….

fuji 800 za 5zl rolka :)

Dobrze napisane. Wiele rzeczy rozjaśnia mi się na Twoim blogu. I okazuje się, że w pewnych aspektach mojej niepewności fotograficznej nie jestem osamotniony. Np. nigdy nie rozumiałem skąd się bierze taka wiedza w różnego rodzaju komentarzach czy opiniach “zdjęcie niedoświetlone/prześwietlone o jakieś 0.3 EV” – no jak to potrafią stwierdzić gapiąc się w pixele na monitorze? :)

@jacektaran – da się pi razy drzwi okreslić o ile jest niedoświetlone dane zdjęcie, to nic trudnego jeśli masz odpowiednio dużo doświadczenia z histogramem. Tak samo ocenianie ekspozycji na oko jest proste jeśli zrobisz odpowiednio dużo zdjęć patrząc na światłomierz.

A co do całego wpisu – znalazłem bląd logiczny w tym wszystkim. Z jednej strony stawiasz pytanie czy warto zajmować się szczegółem, a z drugiej dajesz przykład gdzie szczegół zepsuł zdjęcie właśnie :-) Robienie wszystkiego z mniejszą precyzją wcale a wcale nie zmieni faktu, że szczegóły są i będą różne zawsze/ Tzn ignorowanie szczegółu nie sprawi że on zniknie.

Ps. skąd masz superie 800set za 5 pln rolka ???

“Według mnie cała rzecz znowu opiera się o osobowość – jeśli wychodzi ci, gdy robisz coś w twórczym nieładzie i bez przykładania linijki – i czujesz się wtedy dobrze – rób tak!
Jeśli najlepiej idą Ci zdjęcia z linijką i ekierką – widać, taki z ciebie człowiek, więc wypracuj dobrą metodę na fotografie nie zmieniając podejścia i nie odrzucając ekierki!”
– pięknie powiedziane, zgadzam się w 100%

@Jarek – to tylko kwestia skanera :)

całościowo mam wrażenie, że to kolejna próba wybrania złotego środka dla zbioru ludzi fotografujących, a to, wg mnie, pomyłka. więc traktując to jako okazję do przedstawienia własnego podejścia i nie wtykania paluchów w czyjeś powiedziałbym, że precyzja to coś do czego dążę. do maksymalnej dostępnej mi precyzji nie przekreślającej jeszcze efektywności samego fotografowania. wynika to z prostego szacunku dla czasu poświęcanego przez modelkę, a i swojego własnego bez wątpienia.
część z nas [nie wyłączając mojej skromnej osoby] dała się wmanipulować na początkowym etapie rozwoju w wiarę, że najlepsi to Ci, którzy podchodzą do aparatu, coś tam poustawiają w zależności od tego czym robią, pogrzebią nawet w scenie, wyzwalają migawkę, a potem druk/pozytyw i jest arcydzieło [albo przynajmniej zadowalająca autora fotka]. obecnie między bajki bym to włożył [z naciskiem na obecnie]. niemniej tak długo zmagałem się z emocjami podczas samego fotografowania żeby wprowadzić jakiś ład w proces pozyskania klatki, że wykształcił mi się szacunek do zdjęć, których siła wynika właśnie z precyzji [rzemieślniczych, co nie znaczy, że wypranych z emocji].
W teorii więc nastawiam się na kontrolę tego co mam w kadrze [co pchnęło mnie do zdjęć pozowanych tudzież pejzażyków], i tylko kiedy pracuję z żywym człowiekiem cała ta “dbałość o precyzję” przecieka mi przez palce. Zwyczajnie brakuje mi “mocy obliczeniowej”, albo daję się porwać chwili i gdzieś nagle kończy się niespodziewanie rolka, a notes ciągle wskazuje parametry pierwszej klatki, albo skupiam się na kontroli i niewiele z tego jest.
Inaczej jest z krajobrazem, tu mogę sobie pozwolić na dopieszczanie. zazwyczaj.
podsumowując, wierzę że żeby móc wyjść ponad drobiazgowość, kontrolę i precyzję trzeba ją najpierw opanować. trzeba zrozumieć co i dlaczego dzieje się podczas prowadzenia samochodu żeby móc potem go prowadzić swobodnie bez myślenia o poszczególnych drobiazgach jak naciśnięcie sprzęgła przy zmianie biegu, nie?

iczek, nie odpuszcze Ci :-P Poprosze o przyklad niedoswietlonej 3 dzialki Superii 800. A jak mi nie dasz, to specjalnie dla Ciebie zrobie rolke 800’ki na 100. Moj skaner moze demonem ostrosci nie jest, ale Dmax daje rade. Zeby nie bylo tak latwo, to wezmiesz potem te wszystkie zdjecia i wstawisz do wpisu Fotograf NN – Niedoswietlona Superia :-P

cały problem leży w jednym kawałku Twej wypowiedzi: jeśli dobrze Ci idzie…!?:)

A co to do cholery znaczy?

Znaczy tyle, że masz się czuć dobrze z procesem tworzenia fotografii oraz z efektem końcowym. To dlatego Adams, na którego się powołujesz robił kilka wersji – żeby poczuć się dobrze z efektem.
Kwestia subiektywnego odbioru, i wydaje mi się przede wszystkim nie oglądania się na to, co inni chcą czasem narzucić.

A z tymi odbitkami Adamsa, to nie do konca bylo tak jak piszesz. Adams dzieki swojej precyzji i skrupulatnosci, po wielu latach mial o wiele wieksza wiedze i wracal do starych negatywow. I na przyklad wczesny Half Dome, ktorego pokazales, wyglada duzo slabiej niz pozny. Mimo to, ten wczesny jest duzo drozszy. Wiadomo dlaczego :-)

Iczek, myślę że gdybyś przeczytał choć jedną z książek AA to trochę inaczej byś podchodził choćby do tego jak to nazwałeś "widzimisię Mistrza". Z wykształcenia był pianistą i często porównywał negatyw do nut, a odbitki do występu.
Half Dome to pierwsze zdjęcie gdzie świadomie zwizualizował jak chciałby by wyglądała odbitka.
Ale gusta i umiejętności się zmieniają z czasem wiec nic dziwnego ze próbował inaczej wykonać odbitkę.

Co do reszty się zgadzam :) szczególnie z wypowiedzią Rosomaka :>